ചുവന്ന വിപ്ലവം

     ആർത്തിരമ്പുന്ന കടൽ,...വെള്ളി  പാദസ്വരം അണിഞ്ഞ് തീരമാം കാമുകനെ പുൽകുമ്പോൾ  അവളുടെ  ആനന്ദം  ഒന്ന്  കാണേണ്ടതു  തന്നെയാണ്‌... കടൽ അവളുടെ നിർത്ത ചുവടുകളുമായി നിശ്ചലനായി ഉറങ്ങുന്ന തീരത്തെ                  ചുംമ്പിച് ഉണര്‍ത്തുന്നു...വീണ്ടും  പിരിയുന്നു ...അനുസ്യൂതം  തുടരുന്ന
പ്രണയ നാടകം ...കടൽ  ആഴമുള്ളവൾ ...അവളുടെ ആഴങ്ങളിൽ  ആരും കാണാത്ത നിധികൾ  പലതുമുണ്ട്. ..തീരമോ?. ..അർക്കബിംബമാരിയിൽ തിളങ്ങുന്ന വെറും  മണ്‍ തരികൾ ... അതെ  തികച്ചും  വ്യത്യസ്തരായവർ ..
പ്രണയത്തിൻറെ  വിപ്ലവകാരികൾ..പിരിയുവാനായി  ഒന്നുചെര്‍ന്നവര്‍.. അവർ എന്നെ പഠിപ്പിച്ചൂ..പ്രണയത്തിൻറെ  പൂക്കൾ വിരിയുന്നത്‌  വേദനയുടെ പൂന്തോട്ടത്തിലാണ് ..അതെ   പ്രണയത്തിൻറെ  ചുവന്നപൂക്കൾ .....